Het nut van scheef zitten? Er is toch niets goeds aan scheef zitten? Een scheve ruiter maakt een paard immers scheef! Klopt helemaal! En toch… soms is een heel klein beetje scheef zitten, juist heel erg goed voor je paard.  

Over het hoe en waarom van een beetje scheef

Het plaatsen van je gewicht als ruiter heeft grote invloed op je paard. Veel ruiters realiseren zich dat echter wel, maar hoe dat effectief in te zetten is veel ruiters niet bekend en komt vaak ook niet aan bod in instructie.

Veel ruiters hebben geleerd dat wanneer zij een wending willen rijden, druk moeten geven op de binnenzitknobbel. Ik durf te stellen dat dat juist averechts werkt. Want wat gebeurt er nu precies in ons lijf?

Door druk te zetten op onze binnenzitknobbel, draai je de heup automatisch iets meer naar voren en kantelt het bekken iets voorover aan de binnenzijde. Het paard voelt dan wat meer gewicht op de binnenzijde van zijn rug. Als je je paard voorstelt in twee rughelften, links en rechts terzijde van de wervelkolom, dan zal het paard de romp, de ribbenkast dus, daar plaatsen waar hij het meeste gewicht voelt.

Stel je maar voor dat er een kind op je schouders zit, als dit kind naar rechts gaat hangen, stap je uit naar rechts om je weer onder het gewicht te plaatsen, anders vallen jullie om.

Het paard doet precies hetzelfde. Neem de rechterwending: de ruiter neemt meer gewicht op de rechterzitbeenknobbel, komt meer met zijn gewicht op de rechter rughelft, het paard stapt daarop iets naar binnen en duwt de romp weer onder de ruiter. De lengtebuiging raakt verstoort want er ontstaat nu eerder een contra-buiging. Hij valt daardoor iets op de rechter, de binnenschouder dus. Iets dat je helemaal niet wilt! Je wilt juist graag dat het paard de juiste lengtebuiging aanneemt: hol aan de binnenzijde, lang aan de buitenzijde. Om dat te doen, moet hij zijn romp/ribben juist naar links verplaatsen zodat hij hol wordt aan de binnenzijde.

Ga als ruiter de volgende keer eens, als je merkt dat je paard moeilijk inbuigt, voor je gevoel eens heel iets op de buiten rughelft zitten, maak je buitenzijde lang, dit moet het paard immers ook doen! Ontspan je binnenzijde maar blijf wel beide zitknobbels in het zadel houden, knik dus niet in. Ontspan je binnenheup, geef lucht met je binnenhand (daardoor geef je de binnenheup vrij om naar voren te komen). Ontspan ook je binnenschouder en stuur met je borst en buik de wending in. Meer is het niet.

Keer op keer zie ik voorkomen bij paarden die scheef zijn of moeilijk inbuigen, dat de ruiter teveel op de binnenkant zit. Vraag is wat oorzaak of gevolg is, want een paard duwt ons soms ook naar zijn voorkeurskant. Maar in vrijwel alle gevallen help je je paard direct makkelijker te buigen door iets meer op de buitenkant te komen!

‘Op het moment dat ik iets meer naar buiten ging zitten en mijn schouders meer indraaide, voelde ik a la minuut een prachtige lengtebuiging onder me’ – Andrea